Voor mijn zwangerschap was ik mij al bewust van mijn hoog sensitiviteit (HSP). Wat ik me niet realiseerde, was de impact hiervan op het ouderschap en vice versa. De hormonale veranderingen, de kraamtijd, de post partum depressie met zijn negatieve en angstige gevoelens… alles werd intens versterkt door mijn HSP. Hormonen maakten mijn gevoeligheid nóg sterker. Veel vrouwen met een hormonale disbalans ervaren dit; voor HSP vrouwen is dit soms nóg ingrijpender.
Intenser voelen
Als HSP voel je alles intenser, zo ook de veranderingen van vrouw naar moeder. Over- en onderprikkeling liggen in deze fase nog meer dan anders op de loer. Als ouder sta je 24/7 ‘aan’. Weg oplaadmomenten én ruimte voor rust en ontspanning. Mijn zintuigen stonden op scherp. Iedere nieuwe indruk kwam keihard binnen en ik had geen moment om op te laden. Mijn brein maakte overuren. Kraambezoek was een uitdaging, alles was te veel en voelde te intens: geluiden, geuren, indrukken… Een roze wolk was ver te zoeken. Deze negatieve gevoelens voelden nog heftiger door de intensere ervaring van emoties als HSP. Na vier dagen als kersverse moeder viel onze dochter ineens weg toen ik haar aan mijn borst wilde leggen. Gelukkig kwam ze snel weer bij maar ondanks dat stond ik nog meer ‘aan’.
Na een bevalling sta je als moeder sowieso meer ‘open’ en komt alles harder binnen. Als HSP moeder werd ook dit versterkt. Zowel bij mijzelf als de ander voelde ik nog meer. Soms zo intens dat ik mijzelf in deze roerige en kwetsbare periode dreigde te verliezen. Met het delen van mijn gevoelens raakte ik ook oude pijnen en emoties bij mensen om mij heen. Ik kon niet meer scheiden wat van mij én wat van de ander was. Het was één wirwar. Op een gegeven moment sliep ik niet meer, herkende mijzelf niet meer en zat in een overlevingsstand. Vele factoren samen hebben gemaakt dat ik door een post partum depressie ging. Iets wat ik zelf al langer voelde. Het heeft veel met me gedaan dat dit lange tijd niet erkend werd. Het gevoel in mij was zo sterk…
Oog voor HSP
Wat had ik graag gezien dat mijn HSP erkend werd in de behandelingen die volgden. Pas veel later bracht een loopbaanbegeleider HSP ter sprake. Ik heb me er nog meer in verdiept én zocht een HSP coach: om mijn HSP als kracht in te zetten in mijn leven én werk.
Ik bleek mijzelf onder de hoog sensitieve high sensation seekers (HSP HSS) te mogen scharen. Leerde dat ik naast rust ook behoefte heb aan nieuwe ervaringen, veranderingen, prikkels en spanningen. Dat ik daarom enerzijds snel verveeld raak en op zoek ben naar uitdaging, maar anderzijds snel overbelast raak. Puzzelstukjes vielen op hun plek. Naast overprikkeling had ik dus ook last van onder prikkeling door een gebrek aan prikkels waar ik voldoende uitdaging, voldoening of zingeving uithaalde. Een uitdaging om hier balans in te vinden. Het boek ‘Prikkels bijten niet’ van Saskia Klaaysen was een en al herkenning. Zoals Saskia mooi omschrijft is het de ellende dat je stress soms interpreteert als overprikkeling maar over- en onder prikkeling voelen dus hetzelfde. Je hebt een groot zelfbewustzijn nodig om het onderscheid te kunnen maken.
HSP als verrijking van je leven
Ik kwam weer in mijn kracht te staan door mijn bewustwording van mijn HSP te vergroten, te focussen op de kwaliteiten en contact te maken met mijn lijf én intuïtie. Mijn energie stroomde weer. Dat is wat ik andere (aanstaande) HSP vaders en moeders in een eerder stadium gun: dat jouw HSP een kracht en kwaliteit van je is en niet je valkuil wordt in een kwetsbare en uitdagende periode van je leven. Dat HSP je leven verrijkt.
Dat deze blog je mag herinneren aan de kracht van HSP, de kracht van erkenning en de kracht van het mogen vragen om hulp.
Het zegt niets over of jij wel/geen goede ouder bent. Je bent niet minder, je voelt gewoon meer.